Analiza wykonywana zgodnie z normą:
PN-EN ISO 8968-1:2014 Mleko i przetwory mleczne. Oznaczanie zawartości azotu
Część 1: Zasada Kjeldahla i obliczanie białka surowego
IDF 20-1:2014 Milk and milk products —Determination of nitrogen content. Part 1:Kjeldahl principle and crude protein calculation
Zasada metody
Metoda Kjeldahla z użyciem bloku do mineralizacji.
Opis metody
Próbka analityczna jest mineralizowana mieszaniną stężonego kwasu siarkowego(VI) i siarczanu(VI) potasu. Za pomocą katalizatora obecny azot organiczny jest przekształcany w siarczan(VI) amonu. Funkcją siarczanu(VI) potasu jest podwyższenie temperatury wrzenia kwasu siarkowego(VI) i zapewnienie silniejszych właściwości utleniających mieszaniny do mineralizacji. Do schłodzonego mineralizatu jest dodawany nadmiar wodorotlenku sodu w celu uwolnienia amoniaku. Wydzielony amoniak jest destylowany z użyciem pary wodnej do nadmiaru roztworu kwasu borowego a następnie miareczkowany mianowanym roztworem kwasu chlorowodorowego. Zawartość azotu jest obliczana z ilości wytworzonego amoniaku.
Zawartość białka surowego w próbce jest obliczana przez pomnożenie zawartości azotu obecnego w próbce o współczynnik 6,38 (ogólnie przyjęty współczynnik do przeliczania zawartości azotu na zawartość surowego białka mlecznego).
Jednostka / jednostki:
Zawartość azotu w próbce lub białka surowego wyrażane są ułamkiem masowym w procentach
Analizowane matryce:
Mleka płynne krowie (mleko pełne, częściowo odtłuszczone lub odtłuszczone), mleka pełne kozie owcze;
– sery twarde, półtwarde i topione;
– mleka w proszku i przetwory mleczne w proszku (łącznie z preparatami dla niemowląt na bazie mleka, koncentratem białek mlecznych, koncentratem białek serwatkowych, kazeiną i kazeinianami).
Metoda nie ma zastosowania do próbek zawierających kazeinian amonu.
Ilość próbki potrzebna do badań:
Optymalna 100 ml lub 100 g, minimalna 20 ml lub 20 g
Akredytacja metody
Metoda akredytowana w zakresie: 0,16 – 40 % białka